‘Laat burgers de gemeentelijke website op informatievoorziening over zorg waarderen’

Digitale nieuwsbrieven. Hoeveel krijgt u per week in uw mailbox? Zelf ben ik een beetje de tel kwijt. Vaak lees ik ze snel door en categoriseer ik ze onder: reclame, komkommernieuws of ‘nieuws dat er uitspringt’. Zo ook met een nieuwsbrief vorige week. De titel trok me aan ‘Ezeltje prik in het sociaal domein.’ Ik citeer: "Hoe vinden inwoners passende zorg en ondersteuning? Grote kans dat zij een keuze maken met de oud-Hollandse methode ‘Ezeltje prik’."

Door #Nieuwedenkersindezorg

Een mooi metafoor waarmee gelijk de zere plek over gemeentelijke websites wordt blootgelegd. Het bericht is voor mijzelf niet nieuw. Sinds 2012 houd ik me actief bezig met de informatievoorziening op gemeentelijke websites. Sinds 2015 zie ik een langzame kanteling van onduidelijke informatie naar concretere en bruikbare informatie. Opvallend is dat veel gemeentes ervoor hebben gekozen om hun ‘sociale kaart’ middels eenzelfde format zoals JALP of Invis te laten bouwen.

Het is prettig om te constateren dat gemeentes steeds meer beseffen: hun burgers moeten nog voor de voordeur goed geïnformeerd worden over zorg. Daarom was ik ook verbaasd over de adviezen die deze adviseur in de nieuwsbrief gaf: maak het aanbod inzichtelijk, ondersteun in een bewuste keuze en kies voor een duurzaam kwaliteitsmodel. Begrijp me niet verkeerd, allemaal goede adviezen. Waar ik me over verbaasde is dat gemeenten het blijkbaar nog nodig hebben om advies op dit niveau te krijgen.

Ondertussen opende ik mijn verdere mails. Er zaten ook een aantal hulpvragen tussen: "Sinds 2014 zorg ik voor mijn vrouw. Moet ik mij ergens aanmelden?" Een andere vraag: "Ik zou graag een elektrische ondersteuning willen aanvragen voor de rolstoel van mijn moeder. Bij wie moet ik zijn?" Tot slot: "Mijn moeder gaat verhuizen naar een andere gemeente. Wat moet ik doen om de zorg ook mee te verhuizen?"Allemaal basale vragen waaruit blijkt dat burgers zelf weten wat ze willen maar niet weten bij wie ze moeten zijn. Uit nieuwsgierigheid bezoek ik de twee gemeentelijke websites om het antwoord te vinden op de laatste vraag. Nergens is hierover informatie te vinden.

Mijn initiële verbazing over de drie adviezen aan gemeenten stel ik gauw bij. Er is nog zeker werk aan de winkel! Het advies over het kwaliteitsmodel laat me nog niet helemaal los. Een kwaliteitsmodel bestaat ook uit het delen van ervaringen van burgers over de geleverde zorgdiensten. Dit omarm ik. Wat mij betreft mag het zelfs een stapje verder: toon de ervaringen van burgers over informatievoorziening op de gemeentelijke website. Laat burgers een ervaring delen en zo de gemeentelijke website waarderen óver de gemeentelijke website. Welke gemeente gaat de uitdaging aan?